23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı bu yıl benim için daha bir özeldi. Minik yavrum ilk gösterisini sundu bizim için. Bir anne için çok güzel ve özel anlardan birisi. Bunun yanı sıra öğrencilerimin kendi koreografilerini hazırladığı gösteri de çok güzeldi.
Bütün bu aşamalar güzeldi ama sınıfımızı süslerken atlattığım büyük kaza olmasa daha iyi olabilirdi. Bundan sonra tavan süsü yapmam her halde. Sıranın üzerindeyken birden kendimi yerde buldum ve ön 2 dişim "eyvah sallanıyor" diye öyle üzüldüm ki. Neyse ki korktuğum başıma gelmedi. Ama müthiş sancısı hala devam ediyor. Galiba bir süre devam edecek. Dizlerimindeki morluklar da cabası. Sanırım tavan süsleme işine son demenin vakti geldi. Kapı, pano ve pencereye devam.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder